Kategoria: Młodzieżowe podkultury
NEGATYWNE PODKULTURY
W tym miejscu należy zaakcentować, iż podkultury, negatywne zazwyczaj dptyczą grup nieformalnych. Dotyczą więc takich grup, które powstały samoistnie, samorzutnie w łonie większych zbiorów społecznych i często poza ich przyzwoleniem. Wg T. Szczurkiewicza, który analizował środowiska społeczne zakładów przemysłowych, organizacja nieformalna (a więc podkulturowa) to organizacja, która wytwarza się w danym zakładzie przemysłowym obok lub wbrew organizacji formalnej s. Zdaniem tego autora, jednym z kryteriów formalności organizacji jest zasada legalności. Naturalną konsekwencją tego faktu jest niedostępność dla kontroli wewnętrznej w myśl reguły, iż co nielegalne, to niedostępne dla kontroli z zewnątrz. Wzmacnia tę niedostępność cecha autonomiczności. Członkowie grup nieformalnych, a zwłaszcza ich elity kierownicze, mają pełną świadomość faktu, iż treścią różnicującą te podkultury od ogólnie przyjętych w danym społeczeństwie standardów są elementy negatywizmu obyczajowego i moralnego, a zatem to, co w ocenie ogólnospołecznej uważane jest za naganne i szkodliwe.
DOTYKAJĄC PROBLEMATYKI
Dotykając problematyki patologii społecznej nie sposób nie wyjaśnić (przypomnieć) znaczenia terminu demoralizacja, które koresponduje z pojęciem zachowanie patologiczne. Pojęcie demoralizacji zostało zdefiniowane w Polsce powojennej praez A. Sokołowską . Zdaniem tych autorek ( zdemoralizowaniu młodzieży można mówić wtedy, gdy świadomie przekraczabna obowiązujące nSrmymoralne, gdy jej obyczaje i zachowanje wobec innych ludzi są krzywdzące i naruszają ustalony porządek społecznyj odzież zdemoralizowana Jawnie lekceważy prawa i przepisy życia zbiorowego. Postawa jej wyraża brak szacunku dla godności osobistej innego człowieka i jego potrzeb. Jeżeli przejawem takiej postawy są czyny świadomie szkodliwe, umyślnie krzywdzące człowieka lub rujnujące porządek publiczny – to sprawców mamy prawo uważać za jednostki niemoralne lub zdemoralizowane”!
SYMPTOMY NEGATYWNEJ PODKULTURY
Warto jednak zauważyć, że jest to okres (13/14-19/20 latj/w którym młodzież coraz bardziej uniezależnia się- od domu rodzinnego; wychodząc tym samym spod jego wpływów wychowawczych. Charakterystyczne dla tego o- kresu jest stopniowe przenoszenie się odniesienia z rodziny na grupę rówieśni- czo-koleżeńską. W takiej sytuacji, a jest to normalne, rodzina powoli traci wpływ na zachowanie młodego człowieka na korzyść grupy rówieśniczo- koleżeńskiej. Jeżeli proces ten jest zbyt szybki i w dodatku powoduje uwikłanie się młodego człowieka w grupę rówieśniczo-koleżeńską o podkulturze negatywnej, wtedy najprawdopodobniej mamy do czynienia z aspołecznym, może nawet antyspołecznym treningiem za pośrednictwem tej grupy.
W NIEKTÓRYCH UKŁADACH
Być może właśnie wtedy w niektórych układach ludzi wyraźnie zarysowuje się proces nieprzystosowania, który w pewnych przypadkach charakteryzuje się nie tylko wzrastającym brakiem respektu dla niektórych istotnych norm obowiązujących ogół społeczeństwa, nie tylko nie-prówadzi do ich internalizacji, ale wręcz prowadzi do ich_odrzucenia M. Pęczak wskazuje, że „w samej etymologii słowa „podkultura” zdaje się zctwierać to. co niższe i co gorsze. Takim przykładem może być agresywne zachowanie się skinów, bijatyki coraz młodszych „kibiców” na stadionach piłkarskich, wzajemna agresja różnych grup młodzie żvJW tym obszarze mieszczą się m in. podkultury narkomańskie, alkoholowe i przestępcze”. Zachowania aspołeczne i antyspołeczne w wykonaniu członków rozmaitych negatywnych grup rówieśniczo-koleżeńskich nie są niczym nowym i znane są od dawna.
INNY TYP ZACHOWAŃ
Wiązać się one mogą z tendencją do przeżywania (|fzyka. Ryzykowne zachowanie młodego człowieka, jeśli kończy się powodzeniem, daje mu lepszą pozycję w grupie rówieśniczo-koleżeńskiej, podnosi jego prestiż. Jest zatem zachowaniem w ten sposób nagrodzonym.Inny typ zachowań aspołecznych lub antyspołecznych dotyczy zachowania zbiorowego, kiedy to niszczy się np. dobro publiczne „dla draki”, dla „ubawu” itp. Te reakcje mają charakter irracjonalny i wyraźnie zabawowy. Fakt krzywdzenia kogoś, sprawiania mu przykrości daje sprawcom uciechę, co w zdecydowanym stopniu świadczy o wyłączeniu się samosterowania intelektualno-moralnego. Szkoła zawsze była terenem rozmaitych zdarzeń w wykonaniu uczniów, które trudno ocenić pozytywnie.